Οι τούρκοι νταβάδες πότε θα έρθουν;
Απερίγραπτου κάλλους σκηνή στο αεροδρόμιο της Χόχφτιφ και κατά κόσμο Ελ. Βενιζέλος, σκηνής της οποίας υπήρξα αυτόπτης μάρτυς.
Μεσήλικας κύριος ανέμενε την άφιξη εκ Ρόδου της συζύγου και του ανήλικου παιδιού του με έκδηλη αγωνία στο πρόσωπο γιατί η προσγείωση καθυστερούσε.
Αγωνία που μετασχηματίστηκε σε ανακούφιση όταν ο πίνακας αφίξεων εμφάνισε την ένδειξη landed στην οθόνη του.
Πλησίστιος χαράς βημάτιζε πέρα δώθε περιμένοντας από την είσοδο να εμφανιστούν οι δικοί του.
Πέρασαν δέκα λεπτά, ένα τέταρτο, μισή ώρα, τρία τέταρτα και της εξόδου οι επιβάτες της Ρόδου δεν είχαν διέλθει.
Η ανακούφιση μετεξελίχθηκε σε οργή για να αρχίσει να βρίζει θεούς και δαιμόνους υπό τα εξής μότο:
Γαμώ την Γερμανία σας, την ιδιωτική πρωτοβουλία σας, ποτέ η παλιά Ολυμπιακή δεν καθυστερούσε τον κόσμο τόσο πολύ στην αποκομιδή των βαλιτσών του,
γαμώ το αεροδρόμιό σας και όλα τα γαμώ του κόσμου τούτου,
ώσπου εμφανίστηκαν δύο αξιωματικοί του αεροδρομίου για να τον καθησυχάσουν τονίζοντάς του ατυχώς πως εξ αιτίας των αδειών συνέβαιναν αυτά.
Τι ήταν να του το πουν;
Πύραυλος ξανά ο τύπος άρχισε και πάλι να ουρλιάζει γιατί δεν προσλαμβάνουν κόσμο με τόση ανεργία και άλλα πολλά που δεν περιγράφονται γιατί θα εκτραπώ κι εγώ μαζί του,
άσε που τώρα που το σκέπτομαι απορώ με τον χαρακτήρα που έχω γιατί δεν μου συνέβη χθες.
Ίσως γιατί παρενέβησαν οι υπόλοιποι που έξαλλοι περνούσαν γενεές δεκατέσσερις την κυβέρνηση και σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Για να λάβουν την εξής απάντηση από τον έναν εκ των δύο αξιωματικών.
« Τι φωνάζετε, το αεροδρόμιο δεν είναι της κυβέρνησης.. Των Γερμανών είναι.!»
Διακόπτω εδώ την περιγραφή γιατί αν συνεχίσω θα αντιστοιχείται με διάλογο της παλιάς Τρούμπας ή της σύγχρονης οδού Φυλής..
Κράτησα όμως ένα:
«Ωραία έχουμε πρωθυπουργό αμερικανό, κυβέρνηση Φαϊνάνσιαλ μπανκ, κοινοβούλιο τσάτσους των τροϊκανών, εγγυητές Φιλανδούς, και μπιστικούς Γάλλους.
Οι τούρκοι νταβάδες πότε θα έρθουν;»
Απερίγραπτου κάλλους σκηνή στο αεροδρόμιο της Χόχφτιφ και κατά κόσμο Ελ. Βενιζέλος, σκηνής της οποίας υπήρξα αυτόπτης μάρτυς.
Μεσήλικας κύριος ανέμενε την άφιξη εκ Ρόδου της συζύγου και του ανήλικου παιδιού του με έκδηλη αγωνία στο πρόσωπο γιατί η προσγείωση καθυστερούσε.
Αγωνία που μετασχηματίστηκε σε ανακούφιση όταν ο πίνακας αφίξεων εμφάνισε την ένδειξη landed στην οθόνη του.
Πλησίστιος χαράς βημάτιζε πέρα δώθε περιμένοντας από την είσοδο να εμφανιστούν οι δικοί του.
Πέρασαν δέκα λεπτά, ένα τέταρτο, μισή ώρα, τρία τέταρτα και της εξόδου οι επιβάτες της Ρόδου δεν είχαν διέλθει.
Η ανακούφιση μετεξελίχθηκε σε οργή για να αρχίσει να βρίζει θεούς και δαιμόνους υπό τα εξής μότο:
Γαμώ την Γερμανία σας, την ιδιωτική πρωτοβουλία σας, ποτέ η παλιά Ολυμπιακή δεν καθυστερούσε τον κόσμο τόσο πολύ στην αποκομιδή των βαλιτσών του,
γαμώ το αεροδρόμιό σας και όλα τα γαμώ του κόσμου τούτου,
ώσπου εμφανίστηκαν δύο αξιωματικοί του αεροδρομίου για να τον καθησυχάσουν τονίζοντάς του ατυχώς πως εξ αιτίας των αδειών συνέβαιναν αυτά.
Τι ήταν να του το πουν;
Πύραυλος ξανά ο τύπος άρχισε και πάλι να ουρλιάζει γιατί δεν προσλαμβάνουν κόσμο με τόση ανεργία και άλλα πολλά που δεν περιγράφονται γιατί θα εκτραπώ κι εγώ μαζί του,
άσε που τώρα που το σκέπτομαι απορώ με τον χαρακτήρα που έχω γιατί δεν μου συνέβη χθες.
Ίσως γιατί παρενέβησαν οι υπόλοιποι που έξαλλοι περνούσαν γενεές δεκατέσσερις την κυβέρνηση και σύσσωμο το πολιτικό προσωπικό της χώρας.
Για να λάβουν την εξής απάντηση από τον έναν εκ των δύο αξιωματικών.
« Τι φωνάζετε, το αεροδρόμιο δεν είναι της κυβέρνησης.. Των Γερμανών είναι.!»
Διακόπτω εδώ την περιγραφή γιατί αν συνεχίσω θα αντιστοιχείται με διάλογο της παλιάς Τρούμπας ή της σύγχρονης οδού Φυλής..
Κράτησα όμως ένα:
«Ωραία έχουμε πρωθυπουργό αμερικανό, κυβέρνηση Φαϊνάνσιαλ μπανκ, κοινοβούλιο τσάτσους των τροϊκανών, εγγυητές Φιλανδούς, και μπιστικούς Γάλλους.
Οι τούρκοι νταβάδες πότε θα έρθουν;»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου