Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Δήγματα γραφής: Το υπέρβαρο θράσος νούμερο 2..

Ιταμός, ξετσίπωτος..


Ασύλληπτη η αναίδειά του. Ψεύδεται κατά τον χειρότερο δυνατό τρόπο δια της νηφαλιότητας επαγγελματία δολοφόνου ο οποίος δεν τρέφει κανένα συναίσθημα για το θύμα του. Μηδέ καν μίσος.. Ιταμός, ξετσίπωτος..


«Για να σωθεί η ΕΕ πρέπει να μπουν κανόνες και εμείς, ως πλέον άσωτοι, είμαστε οι πρώτοι που οφείλουμε να τους τηρήσουμε.
Θα με ρωτήσετε, δεν υπάρχει εναλλακτική πρόταση; Ασφαλώς. Είναι η βουκολική"εξέλιξη" την οποία πρεσβεύουν το ΚΚΕ και ο ΣΥΡΙΖΑ που αντιστρατεύονται εξίσου την ΕΕ.
Τι αντιπροτείνουν; Να γυρίσουμε στη βουκολική Ελλάδα με τα κτηματάκια μας, να βόσκουμε τα αρνάκια μας και να έχουμε και έναν Εμβέρ Χότζα που κάθε τόσο θα σφάζει 5 - 6.000 "κεφάλια" για να "καθαρίζει" τους κακώς σκεπτόμενους και να επανέρχεται η "ηρεμία"»...


Αυτά δια της υπογραφής θεόδωρου Πάγκαλου και δεν θα του περιποιηθώ την τιμή να παραλλάξω το «λ» με το «κ». Γιατί ακόμη και ο κακός διαθέτει την ανθρώπινη ιδιότητα του συναισθήματος.
Έστω της κακότητας κατά πάντων.



Στο συγκεκριμένο πολιτικό ρεμάλι ούτε αυτό ενδημεί. Είναι μια κατηγορία μοναχός. Κάτι σαν κτήνος που απλώς σιληπορδεί:
«..Εναν Εμβέρ Χότζα που κάθε τόσο θα σφάζει 5 - 6.000 "κεφάλια" για να "καθαρίζει" τους κακώς σκεπτόμενους..» σημειώνει και το λέει φάτσα μόστρα σε έναν λαό που παρά την οδυνηρή του και πρόσφατη εμπειρία,
θα απόσβενε αμέσως τις θεσμικές απώλειές του στην ανακουφιστική σκέψη πως βρέθηκε ένα άγιο χέρι που θα τους πάρει πράγματι από την βάση τους τα κεφάλια για να απαλλαγεί ο λαός..


Σε κρανίου τόπο ρε ερείπιο έχει από καιρού μετατρέψει την Ελλάδα το καθεστώς σας και οι καθεστωτικοί σύμμαχοί σας Αψβούργοι μετά των Κελτών και Γαλατών βεβαίως βεβαίως. Επειδή όταν η χώρα ήταν Βουκολική δεν επαιτούσε.
Δεν εκτίθετο διεθνώς.
Και κυρίως δεν μεταμορφωνόταν σε πόρνη που την εκμεταλλεύονται οι απανταχού ανά την υφήλιο νταβατζήδες μηδέ εξαιρουμένων και των εγχώριων ομολογιούχων των οποίων πολιτικό τσατσόνι είσαι εσύ.


Και αυτό που έχω να σου συστήσω είναι πως στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλούνε για σχοινί. Επειδή αν υπάρχει κάπου εκεί γύρω, αυτός που θα κρεμάσουν θα είσαι και πάλι εσύ.


Χώρια που τα περί δημοκρατίας φληναφήματά σου τέλος προκαλούν θυμηδία αφού τυγχάνει να εκστομίζονται εν μέσω ενός ομοσπονδοποιημένου οίκου ανοχής όπου τα σύμβολα οι συμβολισμοί αλλά και οι ονομασίες ιδεολογιών έχουν αποτεφρωθεί στον φασιστικό κλίβανο και ποια ούτε την τέφρα τους ως ανάμνηση δεν επιτρέπεται να κρατούν οι μύστες τους..
Κατόπιν αυτών γελοίε σκάσε.

Δεν υπάρχουν σχόλια: