Η ΠΑΠΑΡΗΓΑ ΓΙΑ ΤΙΣ ΕΚΛΟΓΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΕΚΒΙΑΣΜΟΥΣ

«Όχι στους παλιούς με τα νέα κόμματα»

Ως κάλπικο κι εκβιαστικό αντι­μετωπίζει το ΚΚΕ το νέο «προ­εκλογικό» δίλημμα «κυβέρνη­ση μνημονίου ή χάος» και επιτίθεται στο επιχείρημα ότι το κριτήριο της ψήφου πρέπει να είναι η διακυβέρνηση της χώρας και δη η «αποτελεσματική» διακυβέρνηση, όπως την εννοούν τα κόμματα του μνημονίου.

Όπως έχει διαφανεί και από τη ρη­τορική των Ν.Δ. - ΠΑΣΟΚ αλλά και των μίντια, επισημαίνει η ηγεσία του ΚΚΕ, με τον όρο «αποτελεσματική», υπονο­είται η πλήρης υλοποίηση των μνημο­νίων. Και τα μνημόνια και οι δανειακές συμβάσεις ως γνωστόν δεν επιδέχο­νται επαναδιαπραγμάτευση, τονίζει επανειλημμένα τις τελευταίες ημέρες η Αλέκα Παπαρήγα, ασκώντας ταυτό­χρονα κριτική τόσο προς τον Σαμαρά όσο και προς τον ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Περισσός έχει εδώ και καιρό μιλή­σει για το ζήτημα της εξουσίας της ερ­γατικής τάξης, η οποία είναι στρατηγι­κός του στόχος και δη πρώτης γραμμής ακόμη και στις παρούσες συνθήκες της επιβολής των μνημονίων και των δανει­ακών συμβάσεων και της πολιτικής που τις συνοδεύουν. Για το ΚΚΕ δεν υφίστα­ται «έκτακτη κατάσταση», αντιθέτως, σύμφωνα με την ανάλυσή του, η οξυμμένη αντεργατική επίθεση είναι νομο­τελειακή στις καπιταλιστικές συνθήκες και μάλιστα σε περίοδο βαθιάς κρίσης του καπιταλιστικού συστήματος. «Την τρόικα τη νομιμοποιεί η υπογραφή στο Μάαστριχτ και η δήλωση ότι ό,τι και να γίνει θα μείνουμε εντός Ε.Ε.» σημείωνε η γ.γ. της Κ.Ε. του ΚΚΕ στη συγκέντρω­ση στο Σύνταγμα την περασμένη Τρίτη.

Η θέση του κόμματος για τις προσε­χείς εκλογές που κωδικοποιήθηκε με το σλόγκαν «ισχυρό ΚΚΕ - αδύ­ναμη κυβέρνηση» έτυχε της υποδοχής αρνητικών και ειρωνικών σχολίων στη βάση του σκεπτι­κού ότι δεν είναι δυ­νατόν ένα κοινοβουλευ­τικό κόμμα να μη διεκδικεί την κυβερνητική εξουσία. Το ΚΚΕ όμως απαντά άλλο «διακυβέρνηση» μέσα σε καπι­ταλιστικές συνθήκες παραγωγής και άλ­λο εξουσία της εργατικής τάξης (και όχι του ΚΚΕ).

Μάλιστα, η Αλέκα Παπαρήγα για να υποστηρίξει τη θέση του ΚΚΕ, είπε πριν από λίγες μέρες ότι, αν οι εκλογές μπο­ρούσαν να οδηγήσουν σε φιλολαϊκή κυβέρνηση ή εξουσία, «θα είχε καταρ­γηθεί προ πολλού το γενικό εκλογικό δικαίωμα» ή τα αστικά κόμματα «θα εί­χαν πάρει τα μέτρα τους την άλλη μέρα για ανατροπή του εκλογικού αποτελέ­σματος». Παρέπεμψε δε στην ανάδει­ξη της ΕΔΑ σε αξιωματική αντιπολί­τευση στις εκλογές του ’58, γεγονός που, όπως είπε, ακολουθήθηκε από τις εκλογές βίας και νοθείας το ’61.