«Ο πρωθυπουργός έδωσε χθες μια πρώτη εικόνα των πιθανών εσόδων του
κράτους από τα πετρέλαια, που μπορεί να είναι σημαντικά, αλλά σε βάθος
...30ετίας. Εως τότε όμως για να υπάρχει ελληνική οικονομία πρέπει να
έχουν αντιμετωπιστεί τα σημερινά προβλήματα. Επείγει να λυθεί το
πρόβλημα με τις τράπεζες για να αρχίσει η χρηματοδότηση της οικονομίας,
να προχωρήσουν οι διαρθρωτικές αλλαγές ώστε να ενισχυθεί η
επιχειρηματικότητα (...) θα είναι τραγικό λάθος η ακινησία, με την
ελπίδα να βρεθεί κάποτε πετρέλαιο» (από το κύριο άρθρο της
«Ημερησίας» 27/2/2014). Όταν οι εκδότες των καθεστωτικών φυλλάδων μιλούν αφ' ενός για πρόβλημα τραπεζών, ουσιαστικά παραπέμπουν σε ένα υπό εκκόλαψη νομικό πλαίσιο δια του οποίου αυτές τσαλαπατώντας και τις τελευταίες ψηφίδες από από το Συνταγματικό μωσαϊκό θα επιτίθεται ως ριριφιφήδες στους μισθούς και τις συντάξεις εκείνων των περίεργων κόκκινων (δανείων) των οποίων την φτώχεια ως μέγεθος αυτοί θα ορίζουν!! Ήδη η καθεστωτική αλητεία προχωρά στην κατάργηση του νόμου Κατσέλη.. Και όταν αφ' ετέρου προβάλλουν την ανάγκη για σταθερό προσανατολισμό στη μείωση της φορολογικής βάσης κυρίως των επιχειρήσεων, (από 45% το 1989 έχει κατέλθει στο 15% ώσπου στο τέλος αυτής της κατολίσθησης θα ζητούν και τα ρέστα ), παραπέμπουν στο νέο πάρτυ που οσονούπω θα αρχίσει με την ανάκαμψη των κερδών τους. Απόδειξη αυτού είναι η παρέμβαση του καθεστωτικού οινστρούκτορα, του Προβόπουλου, ο οποίος επικυρώνοντας τις απαιτήσεις της εγχώριας ολιγαρχίας μίλησε για «προσέλκυση
ξένων επενδύσεων με την ταχύτερη πρόοδο των αποκρατικοποιήσεων και με
ενίσχυση των θεσμών που διέπουν την προστασία των επενδυτών», «εύρυθμη λειτουργία των αγορών προϊόντων, εργασίας και κεφαλαίων» Αυτές τις αναδιαρθρώσεις ζητούν οι μεγαλοεπιχειρηματίες, αφού ήδη έχουν
εξασφαλίσει συνθήκες εργασιακής Αφρικής .
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου