ΈΝΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΗΘΕΙ…

ΈΝΑ ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΗΘΕΙ…

Επισημαίνει ο Δημήτρης Α. Γιαννακόπουλος

Αν κάτι δεν μου αρέσει αισθητικά, δεν σημαίνει πως δεν υπάρχει. Και δεν μου άρεσε καθόλου πολιτικώς το συλλαλητήριο με πολύ μεγάλη συμμετοχή που έγινε στη Θεσσαλονίκη με κεντρικό σύνθημα «Η Μακεδονία είναι Ελλάδα», αν και αποτελεί αντικειμενικά κορυφαία είδηση για τη χώρα μας και σημαντική είδηση διεθνώς.

Οι διοργανωτές κατάφεραν να κάνουν είδηση τον εθνικιστικό σκοπό τους και το εθνικιστικό ύφος τους με αυθεντικό τρόπο. Δια της μεγάλης συμμετοχής που πέτυχαν.

Κανείς πλέον δεν μπορεί να τους αγνοήσει. Κανείς δεν μπορεί να τους σνομπάρει, καθώς σύμφωνα με τη «βίβλο της λογικής ανάλυσης» - Tractatus Logico-Philosophicusi - που αποδέχονται οι περισσότεροι από τους επικριτές τους:

1. Ο κόσμος είναι όλα όσα συμβαίνουν και όχι όσα θα θέλαμε να συμβαίνουν.

2. Αυτό που συμβαίνει, το γεγονός, είναι η ύπαρξη καταστάσεων πραγμάτων και ο ελληνικός εθνικισμός με αφορμή την τελική ονομασία της ΠΓΔΜ έδειξε πως αν δεν είναι η κυρίαρχη τάξη πραγμάτων, σίγουρα είναι αυτό που την διαμορφώνει σε μεγάλο βαθμό.  

3. Η σκέψη είναι η λογική εικόνα των γεγονότων και η αποψινή εικόνα από τον Λευκό Πύργο παγώνει κάθε σκέψη για επίλυση του ζητήματος σε μια κονστρουκτιβιστική και κοσμοπολιτική ή σοσιαλιστική βάση. 

4. Η σκέψη είναι η πρόταση με νόημα και το νόημα από το συλλαλητήριο οδηγεί σε διαφορετικές σκέψεις από αυτές που συνθέτουν το πολιτικώς ορθό στην ελληνική κυβέρνηση και σε ένα μεγάλο μέρος της προοδευτικής κοινωνίας.  

   

5. Η πρόταση είναι μια συνάρτηση αλήθειας των στοιχειωδών προτάσεων και οι στοιχειώδεις προτάσεις των ομιλητών στο συλλαλητήριο συγκλίνουν σε μια πρόταση για το «σκοπιανό» που δεν μπορείς να τη διαχειριστείς χωρίς πόλεμο ή σε κάθε περίπτωση, χωρίς πολεμική απειλή.

6. Η γενική μορφή της συνάρτησης αλήθειας από την Θεσσαλονίκη παραπέμπει σαφώς σε σύγκρουση με επίκεντρο το «σκοπιανό» που ήδη έχει μεταβληθεί σε νέο «Μακεδονικό ζήτημα».   

7. Για όσα δεν μπορεί να μιλάει κανείς, γι' αυτά πρέπει να σωπαίνει, αλλά απόψε ακριβώς σε αυτά αναφέρθηκαν οι ομιλητές. Το ίδιο κάνουν οι εθνικιστές στα Σκόπια. Μιλούν γι΄ αυτά που πρέπει να σωπαίνουν.

Με την έννοια αυτή δεν θα πρέπει να αγνοηθεί η «λογική» κατάληξη του στρατηγού Φράγκου, κατά την ομιλία του: «Ζήτω η Ελλάδα. Ζήτω ο Ελληνικός Στρατός. Ζήτω οι Ειδικές δυνάμεις».

Ζήτω που καήκαμε, θα έλεγα εγώ, αν είχε σημασία. Φοβάμαι, ωστόσο, πως δεν έχει. Η σημασία του συλλαλητηρίου είναι κυριολεκτικώς τρομακτική για τη σημερινή Ελλάδα και ασφαλώς θα έχει αντικειμενικά ποικίλες συνέπειες: μικροπολιτικές, πολιτικές και διεθνοπολιτικές. Όποιος αγνοήσει τη δυναμική του θα κάνει μεγαλύτερη ζημιά από ό,τι κάνουν και θα μπορούσαν να κάνουν αυτοί που αποκαλούν τους γείτονες «γυφτοσκοπιανούς».